กำจัดเชื้อตัวร้าย ได้ด้วยหลอด UVC

ขอบคุณรูปจาก www.ylne.co.th

 

เนื่องจากรังสี UVC ไม่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่าและมีความเข้มข้นสูงที่สุด ทำให้มีการเผาไหม้ที่สูง เชื้อไวรัสและแบคทีเรียจึงถูกทำลายได้โดยง่าย โดยทั่วไปรังสีชนิดนี้จะไม่สามารถแทรกซึมเข้ามาสู่พื้นโลกได้ เพราะชั้นบรรยากาศของโลกได้ทำการปกป้องมนุษย์จากรังสีที่มีความรุนแรง 

มนุษย์จึงได้มีการผลิตหลอดไฟ UVC เพื่อประยุกต์ใช้ในการฆ่าเชื้อโรค โดยประสิทธิภาพในการกำจัดเชื้อจะขึ้นอยู่กับปัจจัยต่างๆ ดังนี้
- ระยะเวลาที่ได้รับรังสี
- ความเข้มของรังสี
- ความยาวคลื่นของรังสี

โดยหากรับรังสีที่มีความเข้มข้นสูง ความยาวคลื่นสั้น ในระยะเวลานาน ก็จะยิ่งมีความรุนแรงที่เพิ่มมากขึ้นเช่นเดียวกัน

ประเภทของหลอดไฟ UVC กับการผลิตโอโซน

สามารถแบ่งได้ 2 ชนิด คือ

1. หลอดไฟ UVC ที่ปล่อยก๊าซโอโซน : ความยาวคลื่นอยู่ในช่วง 185 ถึง 254 นาโนเมตร โดยหากได้รับโอโซนในปริมาณมาก อาจะเกิดผลเสียตามมาได้ เช่น เกิดความผิดปกติต่อระบบพันธุกรรม สร้างความระคายเคืองให้กับดวงตาและผิวหนัง หรือทำให้เกิดอันตรายต่อปอด เป็นต้น

2. หลอดไฟ UVC ที่ปราศจากก๊าซโอโซน : ความยาวคลื่นอยู่ในช่วง 254 นาโนเมตร โดยไม่มีการผลิตก๊าซโอโซนหรือผลิตออกมาในปริมาณที่น้อย ทำให้ปลอดภัยต่อผู้ใช้มากยิ่งขึ้น 

ดังนั้นหากต้องการใช้หลอด UV ฆ่าเชื้อ จึงควรเลือกใช้หลอดที่ไม่มีการผลิตก๊าซโอโซนหรือผลิตออกมาน้อยที่สุด เพื่อป้องกันผลเสียและอันตรายที่เกิดขึ้นตามมา 

หลอดไฟสำหรับฆ่าเชื้อถูกใช้ที่ไหนบ้าง ? 

หลอดไฟฆ่าเชื้อมักถูกนำมาใช้ในที่ที่ต้องการรักษาความสะอาด รวมถึงเป็นแหล่งเพาะพันธ์ของเชื้อโรค โดยเป็นการทำให้กลายเป็นสถานที่ปลอดเชื้อเพื่อดูแลความปลอดภัยของสิ่งมีชีวิตที่อยู่ภายในบริเวณนั้นไม่ว่าจะเป็นมนุษย์หรือสัตว์นั่นเอง

ตัวอย่างสถานที่ที่มีการใช้หลอดไฟฆ่าเชื้อ ได้แก่
- โรงพยาบาล
- อุตสาหกรรมอาหาร
- อุตสาหกรรมน้ำดื่ม
- อุตสาหกรรมผลิตยาและเวชภัณฑ์ 
- เรือนปศุสัตว์
- ห้องทดลอง

ข้อควรระวัง : 
เนื่องจากรังสี UVC เป็นรังสีที่อันตรายต่อผู้สัมผัส จึงต้องระวังไม้ให้โดนผิวหนังหรือดวงตา ควรมีสัญลักษณ์หรือป้ายเตือนผู้เข้าใกล้สถานที่ติดตั้ง